Z“Cudownego Sekretu Różańca” ŚwiętegoLudwika Grignona de Monforta:

DOSKONAŁOŚĆ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO W POCHODZENIU I IMIENIU

ROSE PIERWSZY. Różaniec zawiera dwa elementy: oration psychiczny i oration wokalny. Umysł składa się z medytacji głównych tajemnic życia, śmierci i chwały Jezusa Chrystusa i Jego świętej Matki. Samogłoska składa się z dziesiątek Zdrowaś Maryjo, z których każda jest poprzedzona Paterem, medytując i kontemplując jednocześnie piętnaście głównych cnót praktykowanych przez Jezusa i Maryję w piętnastu tajemnicach świętego różańca. W pierwszej części pięciu dziesiątek, pięć gaudious tajemnice są honorowane i brane pod uwagę; w drugim pięć bolesnych tajemnic; w trzeciej pięć chwalebnych tajemnic. W ten sposób różaniec składa się z modlitw głosowych i medytacji, aby uczcić i naśladować tajemnice i cnoty życia, męki i śmierci oraz chwały Jezusa Chrystusa i Maryi.

DRUGA RÓŻA [10] Różaniec święty, składający się zasadniczo z modlitwy Chrystusa Jezusa i anielskiego pozdrowienia – Pater i Ave – i medytacji tajemnic Jezusa i Maryi, jest niewątpliwie pierwszym i najważniejszym nabożeństwem używanym dla wiernych, od czasów Apostołów i pierwszych uczniów, wiek w czasie, który do nas przyszedł. [11] Jednak w formie i metodzie, w jakiej jest obecnie recytowana, została zainspirowana przez Kościół i zasugerowana przez Dziewicę świętemu Dominikowi, aby nawrócić Albigesi i grzeszników, dopiero w 1214 roku, w sposób, w jaki mam zamiar powiedzieć, jak donosi Błogosławiony Alano Rupia w swojej słynnej książce De Dignitate psalterii. Święty Dominik, zauważając, że grzechy ludzi były przeszkodą w nawróceniu Albigesi, wycofał się do lasu w pobliżu Tuluzy i pozostał tam trzy dni i trzy noce w ciągłej modlitwie i pokuty. I takie były jego jęki i jego krzyki, jego pokuty z dyscypliną, aby uspokoić gniew Boga, który stracił przytomność. Najświętsza Dziewica pojawiła się w towarzystwie trzech księżniczek nieba i powiedziała do niego: “Wiesz, drogi Dominiku, jakiej broni użyłA SS. Trójca do zreformowania świata?” – “Moja pani – odpowiedziała jej – wiesz lepiej ode mnie: po twoim synu Jezusie byłeś głównym narzędziem naszego zbawienia”. Dodała: “Wiedz, że najskuteczniejszą bronią było Anielskie Salterium, które jest fundamentem Nowego Przymierza; więc jeśli chcesz podbić te zatwardziałe serca do Boga, głosić mój skok.” Święty znalazł się pociesty i żarliwy z gorliwością dla zbawienia tych narodów, udał się do katedry w Tuluzie. Natychmiast zadzwoniły dzwony, poruszone przez aniołów, aby zebrać mieszkańców. Na początku kazania wybuchła wściekła burza; ziemia wygasła, słońce zaciemniło się, grzmot i ciągłe błyski

sprawiła, że cała publiczność była blada i drżała. Ich strach rósł, gdy zobaczyli podobiznę Dziewicy, odsłoniętą w wyraźnie widocznym miejscu, trzykrotnie podnieśli ręce do nieba i prosili o pomstę Boga, gdyby nie nawrócili się i nie uciekali się do ochrony świętej Matki Bożej. Ten niebowy geniusz napełnił najwyższy szacunek dla nowego nabożeństwa różańcowego i poszerzył swoją wiedzę. Burza w końcu ustała na modlitwy świętego Dominika, który kontynuował przemówienie wyjaśniające doskonałość świętego Rosario z takim zapałem i skutecznością, że prawie wszyscy mieszkańcy Tuluzy przyjęli swoją praktykę i zrezygnowali z błędów. Wkrótce w mieście zauważono wielką zmianę obyczajów i życia.

ROSA TERZA [12] To cudowne osiedlenie się różańca świętego, który trochę przypomina. sposób, w jaki Bóg propaguje Prawo Synaju, wyraźnie pokazuje doskonałość tej wzniosłej praktyki. Dominik, zainspirowany Duchem Świętym, nauczany przez Dziewicę i jego osobiste doświadczenie, tak długo, jak żył głosił różaniec przez przykład i słowem, w miastach i na wsi, do wielkich i małych, do uczonych i ignorantów do katolików i heretyków. Różaniec święty, który odmawiał każdego dnia, był jego przygotowaniem do głoszenia kazań i powołaniem po przepowiadzeniu. [13] Pewnego dnia – obchodzono święto świętego Jana Ewangelisty – święty stanął w kaplicy za ołtarzem głównym katedry Notre-Dame w Paryżu i wyrecytował różaniec święty, aby przygotować się do kazania. Dziewica ukazała mu się i powiedziała: “Niedziela, kazanie, które przygotowałeś, jest dobre, ale o wiele lepsze jest to, że ja cię czuję”. San Domenico otrzymuje z rąk książkę, w której mowa jest napisana, czyta ją, smakuje, czyni ją własną i dziękuje Najświętszej Dziewicy. W godzinie kazania wznosi się na ambony i, po chwale świętego Jana Ewangelisty tylko, że zasłużył na to, aby być strażnikiem Królowej Nieba, oświadcza znakomitej publiczności wielkich i lekarzy przyzwyczajonych do pojedynczych i nożyczkowych przemówień, że będzie kontynuował nie z wyuczonymi słowami ludzkiej mądrości, ale z prostotą i siłą Ducha Świętego. I zabawiał ich na różańcu, wyjaśniając im słowo w słowo, jak to czyni, przemawiając do dzieci, anielski pozdrowienie, używając bardzo prostych myśli i argumentów odczytanych na arkuszu, który został mu dany przez Naszą Bożą. [14] Fakt ten został usunięty, przynajmniej częściowo, z księgi Błogosławionego Wielkiego Duńczyka z Rupii: De Dignitate Psalterii, a tym samym zgłoszone przez Cartagena: Błogosławiony Wielki Duńczyk potwierdza, że święty Dominik powiedział do niego pewnego dnia w objawieniu: “Mój synu, głosisz, a on jest, dobrze; ale żebyście nie musieli szukać ludzkich uwielbienia bardziej niż zbawienie dusz, słuchać tego, co stało się ze mną w Paryżu. Musiałem głosić w wielkim kościele poświęconym Najświętszej Maryi Pannie i chciałem mówić w genialny sposób, nie z dumy, ale z szacunku dla jakości słuchaczy. Kiedy modliłem się, jak mówiłem przez około godzinę przed przemówieniem, recytując różaniec, byłem zachwycony: ujrzałem Boską Matkę, moją przyjaciółkę, podam mi broszurę i powiem do mnie: “Niedziela, jakkolwiek dobrze wygłoszyliśmy mowę, która liczy się trzymać, przynoszę ci znacznie lepszą”. Wszyscy się cieszę, że biorę, książka, czytam ją w całości i, jak powiedziała, znaleźć tam to, co miało być głoszone. Podziękowałem jej z głębi serca. Nadszedł czas, aby głosić, miałem przed całym Uniwersytetem Paryskim i wielu panów, poinformowanych lub świadków, cudów dokonanych przez Pana za pomocą moich środków. Idę do ambo. To było święto świętego Jana Ewangelisty, ale Apostoł mówię tylko, że zasłużył na to, aby zostać wybranym na strażnika Królowej Nieba. Potem powiedziałem to publiczności: “Panie i panowie; jesteście przyzwyczajeni do słuchania eleganckich i wysokich przemówień, ale dziś nie chcę odnosić się do wyuczonych słów ludzkiej mądrości, ale objawiać wam Ducha Bożego i jego siły”. A potem, zauważa Cartagena wraz z Błogosławionym Alano, Św Dominika, wyjaśnił, ze znanymi porównaniami i podobieństwami, anielskie powitanie. [15] Ten sam Błogosławiony Wielki Duńczyk z Rupii, jak nadal informuje Kartagena, opowiada o kilku innych objawieniach Naszego Pana i Najświętszej Dziewicy do świętego Dominika, aby go pobudzić i wywnioskować, że coraz bardziej głosi różaniec święty, aby grzech został zniszczony, a grzesznicy i heretycy nawrócili się. W pewnym momencie Kartagena pisze: “Błogosławiony Wielki Duńczyk mówi mu, że Nasz Syn Jezus Chrystus ukazał się świętemu Dominikowi i powiedział do niego: “W niedzielę cieszę się, że nie opieracie się na swojej osobistej mądrości, że pracujecie z pokorą, aby zbawić dusze i nie starali się zadowolić próżnych ludzi. Z drugiej strony wielu kaznodziejów używa od początku grzmotu przeciwko najpoważniejszym grzechom, ignorując, że przed podaniem obrzydliwego środka trzeba pozbyć się chorych, aby je otrzymać i czerpać z niego korzyści. Z tego powodu muszą najpierw nakłonić publiczność do miłości do modlitwy, a zwłaszcza anielskiego skoku. Jeśli wszyscy zaczną się w ten sposób, bez wątpienia boska łaska będzie sprzyjać tym, którzy wytrwają. Więc głosić mój różaniec.” [16] A gdzie indziej mówi: “Wszyscy kaznodzieje, na początku dyskursu, sprawiają, że wierni recytują anielskie pozdrowienie, aby uzyskać boską łaskę. Ten zwyczaj pochodzi z objawienia. “Mój syn, powiedział, “nie zastanawiaj się, czy nie w swoim głoszeniu: pracujesz na ziemi jeszcze nie nawadniane przez deszcz. Wiedz, że kiedy Bóg chciał odnowić świat, po raz pierwszy posłał deszcz, to znaczy anielskie pozdrowienie: w ten sposób świat został zreformowany. Dlatego w waszych kazaniach wzywajcie do odmawiania różańca, a wy będziecie zbierać wielkie owoce dla dusz”. Tak zawsze robił święty Dominik, co tłumaczy pełny sukces jego przepowiadania”. [17] Pozwoliłem sobie na odniesienie słowa po słowie tych fragmentów (przetłumaczonych z łaciny) dobrych autorów dla wygody kaznodziejów i wykształconych ludzi, którzy mogliby kwestionować wspaniałą skuteczność świętego różańca. Aż, idąc za przykładem świętego Dominika, kaznodzieje propagowali nabożeństwo do różańca, pobożność i zapał rozkwitały w zakonach wiernych tej praktyce i w świecie chrześcijańskim. Ale kiedy zaczął zaniedbywać ten dar z nieba, grzech i zaburzenia były obserwowane wszędzie.

RÓŻOWY CZWARTY [18] Ponieważ wszystko, nawet najświętsze, kiedy zależy przede wszystkim od woli ludzi, może ulec zmianie, nie powinno dziwić, jeśli Bractwo Świętego Różańca wytrwało w prymitywnym zapału tylko przez około sto lat od jego powstania; Później została prawie pochowana w zapomnieniu. Do porzucenia różańca świętego bez wątpienia przyczyniła się złośliwość i zazdrość diabła, który chciał zatrzymać bieg łask Bożych przyciąganych do świata przez takie oddanie. W rzeczywistości, boska sprawiedliwość uderzyła we wszystkie królestwa Europy w 1349 roku, z najstraszliwszą zarazą, jaka kiedykolwiek nadeszła; grał z Lewantu i rozprzestrzenił się na Włochy, Niemcy, Francję, Polskę, Węgry; prawie wszystkie te kraje były tak zdewastowane, że ze stu ludzi przeżyło tylko jednego. W ciągu trzech lat, że zarażenie trwało, miasta, wsie, klasztory były prawie całkowicie wyludnione. Po tej pladze Boga nastąpiły jeszcze dwie: herezja wici i śmiertelna schizma z 1376 roku. [19] Kiedy w końcu, z Miłosierdzia Bożego, te nieszczęścia ustały, Najświętsza Dziewica nakazała Błogosławionemu Wielkiemu Duńczykowi Rupia, wybitnemu lekarzowi i znanemu kaznodzieja Zakonu Świętego Dominika z klasztoru Dinan w Bretanii, aby odnowić starożytne Bractwo Różańca Świętego; tak więc, do dyspozycji Dziewicy, zaszczyt przywrócenia znanego Bractwa, to do duchownego z tej samej prowincji, gdzie się urodziła. Aby wykonać tę pracę, błogosławiony Alano zaczął pracować w 1460 roku, zwłaszcza po tym, jak Nasz Pan – jak sam relacjonuje – powiedział mu, od Świętego Gospodarza, kiedy odprawiał Mszę świętą, aby postanowił go głosić różaniec: “Ale jak, znowu, czy stawiasz mnie na krzyżu?” “Co ty mówisz Panie?” odpowiedział błogosławiony Duńczyk, przerażony. “Tak, to wasze grzechy mnie ukrzyżują” – dodał Jezus — i wolałbym być ukrzyżowany w czasie, niż widzieć mojego Ojca ponownie obrażonym grzechami, które popełniłeś w przeszłości. I nawet teraz mnie ukrzyżujesz, ponieważ posiadacie naukę i to, czego potrzeba, aby głosić różaniec mojej Matki i za pomocą tego środka nauczać, trzymać tak wiele dusz z dala od grzechu, aby je ocalić i zapobiec wielu innym złomu, ale nie, a więc jesteś winny grzechów, które są popełnione.” Te ogromne nagany postanowił błogosławiony Duńczyk głosić różaniec nieustannie. [20] Również Święta Dziewica powiedziała mu pewnego dnia, aby ożywił go coraz bardziej, aby głosił różaniec: “Byłeś wielkim grzesznikiem w młodości, ale dostałem od mojego Syna twoje nawrócenie, modliłem się za ciebie i nawet chciałbym, gdyby było to możliwe, cierpieć wszelkiego rodzaju bóle, aby was zbawić, ponieważ nawróceni grzesznicy są moją chwałą i uczynić was godnymi głosić wszędzie mój różaniec”. Święty Dominik, objawiając mu wielkie owoce uzyskane przez niego w ludach dzięki tej pięknej pobożności, powiedział mu: “Czy widzisz owoc, który wziąłem głosząc różaniec? Czyńcie to także wy i wszyscy ci, którzy kochacie Naszą Bożą, jeśli chcecie przyciągnąć wszystkie narody do prawdziwej nauki cnót poprzez to doskonałe ćwiczenie różańca”. Tutaj, krótko mówiąc, jest to, ile. historia uczy nas o ustanowieniu świętego Rosario przez św Dominika. i jego przywrócenia przez błogosławionego Wielkiego Duńczyka z Rupii.

ROSA QUINTA [21] Ściśle rzecz biorąc jest tylko jeden rodzaj bractwa różańcowego 150 Zdrowaś Maryjo. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę zapał różnych ludzi, którzy praktykują to nabożeństwo, istnieją trzy gatunki: różaniec zwyczajny lub zwyczajny, różaniec wieczysty i różaniec dzienny. Bractwo Różańca Zwyczajnego wymaga jego recytacji raz w tygodniu; różańca wieczystego, tylko raz w roku, do codziennego różańca prosi o jego odmawianie każdego dnia i w całości, czyli 150 Zdrowaś Maryjo. Pominięcie jednego z tych różańców nie wiąże się z grzechem, nawet weczalnym, ponieważ zobowiązanie jest całkowicie dobrowolne i w najbardziej przechyzanym; jednakże nie może być zarejestrowany w bractwie, który nie jest zdecydowany wyrecytować go zgodnie z statutem, bez niewywiązania się z obowiązków ich państwa. Dlatego też, gdy działanie narzucone przez obowiązek państwa zbiega się lub kontrastuje z odmawianiem różańca, musi być preferowane, nawet jeśli jest mniej święte niż różaniec. Kiedy w przypadku choroby nie można go recytować w całości, ani częściowo bez obciążania zła, nie ma obowiązku jego recytowania. Kiedy przez prawowite posłuszeństwo, lub mimowolne zapominanie, lub w trybie pilnym, nie można było go wyrecytować, nie ma grzechu, nawet weczliwego; w tym przypadku był również udział w łaskach i zasługach braci i sióstr, którzy na świecie recytują różaniec. Chrześcijanin, jeśli przez całe zaniedbanie, nie recytujesz go, dopóki nie ma formalnej pogardy, nie grzesz, absolutnie mówiąc; ale tracisz swój udział w modlitwach, dobrych uczynkach, zasługach braterstwa. Co więcej, ze względu na niewierności w małych rzeczach i swobodnym wyborze, spadniesz niewrażliwą niewierność do wielkich rzeczy i ściśle obowiązek, ponieważ “ci, którzy gardzą niewiele wkrótce spadnie” (Sir 19,1).

RÓŻOWY SZÓSTY [22] Od świętego Dominika ustanowił to nabożeństwo i aż do 1460 roku, w roku, w którym błogosławiony Wielki Duńczyk z Rupii odnowił go na rozkaz nieba, nazywa się Salterio Jezusa i Maryi, zarówno dlatego, że zawiera tyle anielskich pozdrowień co psalmy Dawida, jak i dlatego, że prosty i nieświadomy, który nie może wyrecytować Salterio Dawida , wywodzą z recytacji różańca ten sam owoc, który uzyskuje się wraz z recytacją psalmów. Rzeczywiście, bardziej obfite owoce: 1) ponieważ anielskie salterium wyprodukowało szlachetniejszy owoc, Wcielony Czasownik, podczas gdy soladów Dawidów tylko to ogłosiła; 2) jak rzeczywistość pokonuje postać i ciało cień, więc skok Dziewicy przewyższa, że Dawida, który był tylko cień i postać. 3), ponieważ to SS. Trinity się, że składa się leaperium Dziewicy, różaniec składa się z Pater i Ave. Oto, co scholar Cartagena raporty w tym względzie: “Wybitny pisarz Aix-La-Chapelle (J. Beyssel) mówi w swojej książce The Crown of Roses poświęcony cesarzowi Maksymiliana: Nie można twierdzić, że pozdrowienie maryjne jest nowo wynalezione, ale powstało i rozprzestrzeniło się z samym Kościołem. W rzeczywistości, w najwcześniejszych początkach Kościoła, najchętniej wykształceni wierni celebrowali boskie uwielbienie z potrójną pięćdziesiąt psalmów Dawida. Wśród prostych, którzy znaleźli wiele trudności w boskiej służbie, narodziła się święta emulacja. Myśleli, i słusznie, że w niebiańskiej chwale (różańca) wszystkie boskie tajemnice psalmów są włączone; tym bardziej, że psalmy śpiewali Tego, który miał przyjść, gdy ta formuła modlitwy jest skierowana do Niego już przyjść. Z tego powodu zaczęli nazywać Salterio Maryi trzema pięćdziesiątymi pozdrowieniami, przyciśniętymi co dziesięć oration. w niedzielę, gdy widzieli tych, którzy recytowali psalmy”

[23] Salterio lub Różaniec Dziewicy składa się z trzech koron, z których każda składa się z pięciu dziesiątek, w tym celu: 1) aby uczcić Trzech Ludzi Trójcy Przenajświętszej; 2) aby uczcić życie, śmierć i chwałę Jezusa Chrystusa; 3) naśladować kościół triumfalny, pomagać kościołowi bojowników, udzielać ulgi Kościołowi purganującemu; 4) modelować trzy części soli, z których pierwsza dotyczy czystek, druga to życie pouczające, a trzecia życie zjednoczone; 5), aby napełnić nas łaskami w tym życiu, pokoju na śmierć i chwałę w wieczności.

RÓŻOWY SIÓDMY [24] Ponieważ Błogosławiony Wielki Duńczyk Rupia odnowił to nabożeństwo, głos ludu, który jest głosem Bożym, nazwał go “różańcem”, czyli koroną róż; a to oznacza, że za każdym razem, gdy różaniec jest pobożnie recytowany, wieniec 153 białych róż i 16 czerwonych róż raju znajduje się w głowie Jezusa i Maryi, którzy nigdy nie stracą swojego piękna i blasku. Dziewica zatwierdziła i potwierdziła to imię Rosario, ujawniając kilku, że z Zdrowaś Maryjo recytowane na jej cześć, ona jest podane jak wiele róż powitalnych; i tyle wieńców róż, ile jest recytowanych różańców. [25] Brat Alfonso Rodriguez ze Towarzystwa Jezusowego, recytował różaniec z takim zapałem, że często widział z ust do każdego Patera robaka różanego i na każdym Zdrowaś Maryjo białą różę, równą pięknemu i zapachowi, różniącą się tylko kolorem. Kroniki świętego Franciszka mówią nam, że młody zakonnik miał chwalebny zwyczaj recytowania korony Najświętszej Maryi Panny każdego dnia przed posiłkiem. Pewnego dnia, nie wiesz, z jakiego powodu, on go pominął. Kiedy zadzwonił w porze lunchu, błagał swojego przełożonego, aby pozwolił mu go wyrecytować przed siadaniem przy stole i za jego zgodą wycofał się do celi. Przełożony wysłał duchownego, aby do niego zadzwonił. Brat odnalazł go świecącego niebiańskim światłem; Dziewica i dwa anioły były obok niego. Na każdym Zdrowaś Maryjo wyszła z jej ust piękna róża: Aniołowie zebrali róże, jeden po drugim i umieścili je na głowie Matki Bożej, która była wyraźnie zadowolona. Dwóch innych zakonników, wysłanych, aby zobaczyć, co było przyczyną tak późno, były również w stanie podziwiać niesamowite widowisko, bo Dziewica wybuchła dopiero, gdy recytacja całej korony dobiegła końca. Różaniec jest zatem. wielki wieniec z róż; część różańca jest jak małe serto kwiatów pic-coli lub mały wieniec z niebiańskich róż, który jest umieszczony w głowie Jezusa i Maryi. Jak róża jest królową kwiatów, więc różaniec jest róża i pierwszy wśród, nabożeństwa.